داستان گنج و کمان از دفتر ششم مثنوی برای کودکان

کماندار فقیر شده بود. دعا می کرد و از خدا رزق و روزی می خواست. سال ها گذشت تا اینکه شبی در خواب دید که ندایی غیبی می گوید: میان کاغذ باطله های کتابفروشی محله تان بگرد و تکه کاغذی با این شکل و رنگ پیدا کن. کاغذ را بردار و ببر گوشه ای بخوان.

کماندار خیلی خوشحال شد. صبح فردا به کتابفروشی رفت و کاغذ پاره ای با آن شکل و شمایل پیدا کرد. کاغذ را با خودش برد. با شگفتی دید که این کاغذ به ظاهر بی اهمیت، نقشه گنج است.

روی آن نوشته بود: در بیرون شهر، نزذیک بیابان مقبره ای وجود دارد.

پشت این مقبره رو به بیابان بایست! تیری در کمان بگذار و رها کن! هر جا تیر افتاد، آنجا را بکن!  گنج خواهی یافت.

کماندار با کمانی خیلی قوی راهی بیرون شهر شد. مقبره را پیدا کرد و همانطور که در کاغذ نوشته شده بود، ایستاد.

تیرش را در کمان گذاشت و کمان را حسابی کشید و رها کرذ. بعد با بیل و کلنگ مشغول کندن جایی شد که تیر افتاده بود اما هر چه کند  ، چیزی پیدا نکرد.

کماندار روزهای زیادی این کار را تکرار کرد. هر بار تیرش جایی می افتاد، اما خبری از گنج نبود. تا اینکه کم کم خبر در شهر پیچید و پادشاه هم خبردار شد.

پادشاه به امید گنج دستور داد بهترین تیراندازها را بیاورند و تیر بیندازند و گودال بکنند.

به این ترتیب تمام بیابان را گُله به گُله کندند، اما هیچ چیز پیدا نکردند که نکردند.

عاقبت پادشاه و مردم نا امید شدند و به کماندار گفتند : تو بی کار و دیوانه ای!

و او را به حال خودش رها کرذند.

کماندار به گوشه ی تنهایی خودش برگشت و با دل سوخته دوباره به دعا پرداخت.

بعد از مدتی دوباره خواب دید که همان ندای غیبی می گوید:

ای کمان و تیرها برساخته

صید، نزدیک و تو دور انداخته

نقشه را درست نخواندی. در نقشه نوشته بود که تیر را در کمان بگذار و رها کن . کجایش نوشته بود که کمان را به سختی بکش؟ نیازی نبود کمان را بکشی. تو فکر کردی هر چه بیشتر کمان را بکشی و تیر را دورتر بیندازی راحت تر به گنج می رسی.

اما گنج در همان نزدیکی تو بود.

باز نویسی محمد پهلوان

ماهنامه نبات

ایستگاه کودک